معرفی بخش میان جلگه

بخش بياباني میان جلگه با وسعت3087/2 کیلومتر مربع در فاصله 20 کیلومتری جنوب شهرستان نیشابورواقع شده است. این بخش به لحاظ جغرافیایی در حد فاصل 35 درجه و 34 دقیقه تا 36درجه و 8 دقیقه عرض شمالی و حد فاصل 58 درجه و 14 دقیقه تا 59 درجه  طول شرقی گسترده شده است. 

حدود جغرافیایی
شمال: با بخش مرکزی شهرستان نیشابور و شهرستان فیروزه
جنوب: با شهرستان کاشمر و شهرستان تربت حیدریه
شرق: بخش زبرخان شهرستان نیشابور
غرب: با شهرستان سبزوار
مرکزیت: شهر عشق آباد

تعداد دهستان: دهستان های بخش متشکل از 3 دهستان به نامهای:
 دهستان عشق آباد: به مرکزیت شهر عشق آباد
دهستان غزالی:  به مرکزیت روستای فدیشه
 دهستان بلهرات: به مرکزیت روستای گلبو پايين
تعداد روستاها: دارای بیش از 20 خانوار یا 100 نفر جمعیت:71  روستا
تعداد شهر : دارای 1 شهر به نام عشق آباد می باشد.

جمعیت و شاخص های آن
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران در سال 1395  بخش دارای 39442 نفرجمعیت  بوده است. که جمعیت شهری معادل 1993 نفر و جمعیت روستایی 37449 نفر بوده است.
لازم به ذکر است بدلیل نبود آمار تفکیک شده سنی و جنسی دقیق آمار تفکیک شده بر مبنای آمار جمعیتی سال 1395 مرکز آمار ایران به شرح ذیل استخراج شده است:

تراکم سنی و جنسی جمعیت:

شاخصه های مهم بخش میان جلگه
وجود امام زاده حمزه ابن موسی الکاظم(ع) که از برادران امام رضا(ع) بوده بر اهمیت زائر پذیری آن افزوده است به گونه ای که برخی از زائران و مسافران آستان مقدس رضوی که از مسیر شهرستان کاشمر به مشهد مقدس می روند در این مکان توقف می نمایند و قبل از زیارت این امام همام به زیارت برادر ایشان یعنی امام زاده حمزه(ع) در شهر عشق آباد می روند.  




 

وجود منطقه حفاظت شده رئیسی با وسعت حدود 5000 هکتار در این بخش با درختان گز و وجود گونه های جانوری نادر همچون آهو که امکان بالقوه ای برای جذب گردشگران می باشد.



قومیت و زبان
شاید بتوان نژاد مردم را از اقوام پارت ها نامید که در نواحی مرکزی و شمالی سرزمین باستانی ایران سکنی گزیده بوده اند. اکثریت مردم به زبان فارسی سخن میگویند لیکن اقوام بلو‌‌چ که دامدار و عشایر می باشند بدلیل وجود مراتع مرغوب از قدیم در سطح اين بخش از دهستان بلهرات تا دهستان عشق آباد و دهستان غزالي ساکن شده اند .همچنین اقوام ترک زبان نیز در برخي روستاهاي دهستان بلهرات ساکن هستند.

دین و مذهب
دین اکثریت قریب به اتفاق ساکنان اسلام و مذهب آنان شیعه اثنی عشری و مردمی معتقد و متعهد به مبانی شرع مقدس می باشد. فقط در دهستان  بلهرات و در روستای درخت سنجد تعداد اندکی  از پیروان شيعه اسماعیلیه زندگی می کنند. تعداد افراد فرقه اسماعیلیه کم و فعالیت ی چندانی نداشته و در روستای یاد شده و در خانقاه خود به ترویج مسائل دینی و عبادی خود می پردازند.


 سنت ها و آداب و رسوم خاص منطقه 
مردم منطقه معتقد به اصول و مقدسات اسلامی بوده و ارادت ویژه ای به ائمه اطهار(علیهم اسلام) دارند، خصوصا این ارادت در ایام محرم و صفر و بویژه در ایام تاسوعا وعاشورای حسینی خصوصا در مرقد امام زادگان حمزه(ع) در شهر عشق آباد و امام زاده سید عبدا.(ع) در روستای فدیشه  نمود بیشتری پیدا میکند. مردم  این منطقه در ایام عاشورا و تاسوعای حسینی با آداب و رسوم خاصی به اجرای تعزیه و عزاداری در قالب هیات های مذهبی می پردازند. این عزاداری در قالب های مختلف دسته جات ی، زنجیر زنی، علمداران و گروه های شبیه خوانی همراه است و شکوه خاصی به عزاداری اهل بیت میدهد. همچنین از آداب و سوم این منطقه میتوان به دید و بازدید و صله رحم خصوصا در ایام نوروز، کشتی با چوخه درایام نوروز خصوصا در روستای احمد آباد و اردمه از دیگر آداب و رسوم این منطقه است. که بعضا به نفرات برتر جوایز نفیسی همچون یک راس قوچ، فرش و.  اهدا میشود.

منابع آب
منابع آبهای سطحی:
وضعیت زمین شناسی و شیب توپوگرافی شهرستان نیشابور به صورتی است که رودخانه ها از سمت ارتفاعات شمالی به سوی مناطق پست جنوبی دربخش میان جلگه جاری می باشند. از مهمترین رودخانه های جاری در بخش زبرخان شهرستان نیشابور می توان به رودخانه های خروبزرگ و خرو کوچک، درود، گرینه، دیزباد و کالشور اشاره نمود که اغلب از ارتفاعات شمالی بینالود سرچشمه گرفته و سیل آب و روان آب خود را پس از شرب باغات، کشاورزی و آشامیدنی به کال شور می ریزند. رود کال شورکه بزرگترین رودخانه منطقه نیشابور بوده که نقش زهکشی تمام حوزه شهرستان را بر عهده دارد. وسعت کل حوزه این رود حدود  7300کیلومتر مربع می باشد. آب کال شور همانطور که از نامش پیداست شور و مورد استفاده چندانی ندارد.
1- کال شور از ارتفاعات بینالود سر چشمه گرفته و پس از طی مسافت طولانی از بخش زبرخان شهرستان نیشابور از شمال شرقی عشق آباد وارد این منطقه شده و از شمال غربی بخش(دهستان غزالی) عبور نموده و در نهایت با عبور از شهرستان  سبزوار  به دشت کویر می ریزد.
2- رودخانه کوهسرخ با عبور از روستای عطائیه دشت چاه سالار را مشروب می کند
3- رودخانه شوررود از چشمه سارهای کوههای جنوبی شهرستان سرچشمه گرفته و مزارع روستاهای ماروس، قلعه نو، عطائیه ، قلعه زنگار و. را مشروب می کند.
3- رودخانه بزق که از کوههای کوهسرخ سرچشمه گرفته به سمت دشت ریگی در بخش بلهرات منتهی شده که مزارع روستاهای بزق، سلطان بازه، ریگی، گلبوی را مشروب می نماید.
منابع آبهای زیرزمینی:
میان جلگه به دلیل قرار گرفتن در قسمت جنوبی شهرستان نیشابور  از نظر منابع زیر زمینی دارای اهمیت فراوانی است که از گذشته های دور از این منابع جهت آب شرب و کشاورزی  استفاده شده است که به وسیله چشمه و قنات و هم چنین چاههای عمیق و نیمه عمیق تامین شده است. در حال حاضر تعداد 312 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق، 12رشته چشمه آب و 60 رشته قنات آب و 4رودخانه دائمی مورد نیاز منطقه را تامین می کند. این چاه ها با توجه به کویری بودن منطقه نقش مهمی را در تولیدات کشاورزی شهرستان پیشنهادی ایفا می نمایند.

اوضاع اقتصادی
از آنجایی که عمده فعالیتهای اقتصادی بر مبنای کشاورزی و دامداری است. شغل اصلی روستائیان بسته به موقعیت قرار گرفتن آنها در منطقه متفاوت است ولی تقریبا در تمام روستاهای بخش میان جلگه، زراعت و دامداری شغل اصلی آنها محسوب میشود. در کنار آن مشاغلی همچون رانندگی، کارمندی، خرده فروشی بازاری و سایر فعالیتهای خدماتی متداول است.
به طور کلی با توجه به شرایط مناسب طبیعی و اقلیمی در منطقه و توسعه کشاورزی می توان چنین نتیجه گرفت که بخش کشاورزی و دامداری حدود 94 درصد و بخش خدمات حدود 5 درصد و بخش صنعت حدود 1 درصد از شاغلین را به خود اختصاص داده است.
به عنوان نمونه جدول ذیل تعداد بهره بردارای کشاورزی رابر حسب نوع فعالیت مشخص می نماید
تعداد بهره برداران کشاورزی بر حسب نوع فعالیت

ماخذ (گزارش اداره جهاد کشاورزی شهرستان نیشابور در خصوص وضعیت کشاورزی بخش میان جلگه)
وضعیت تعاونیها و تشکلهای تولیدی و خدماتی کشاورزی
 

ثبت نام برای انتخابات مجلس یازدهم

نیشابور منتظر ارتقای زبرخان و میان جلگه

معرفی بخش میان جلگه